Benjamin Franklin – odkrywca piorunochronu

Benjamin Franklin urodził się w 1708 roku w wielodzietnej rodzinie. Z powodu problemów finansowych był zmuszony do przerwania edukacji i pracy przy produkcji świec i mydła. Pomimo sytuacji młody Benjamin nie porzucił książek, co dało mu możliwość pracy w rodzinnej drukarni. Trudny charakter nie pozwolił mu na długo zagrzać miejsca i tak wyruszył w świat.

Początkowo kontynuował pracę związaną z drukarstwem i materiałami piśmiennymi, a swoje ambicje realizował poprzez angażowanie się w życie społeczne. Franklin był założycielem cenionego klubu dyskusyjnego, zrzeszającego rzemieślników i ludzi wykształconych. Ich wspólnym celem było ciągłe zdobywanie wiedzy i wymiana doświadczeń.

Klub dyskusyjny był zalążkiem dla straży pożarnej, szpitala i późniejszego Uniwersytetu Filadelfijskiego, a sam Benjamin Franklin dorobił się znacznego majątku.

Nauki przyrodnicze i fascynacja prądem elektrycznym

Po osiągnięciu wieku 42 lat Franklin porzucił drukarstwo dla nauk przyrodniczych. Wreszcie miał czas i fundusze, które pozwoliły mu w spokoju zajmować się własnymi projektami. Kilka lat później zasłynął jako człowiek umiejący ujarzmić pioruny za pomocą żelaznego pręta. Osiągnięcie zapewniło mu miejsce w Królewskim Towarzystwie Nauk w Londynie i w Akademii Francuskiej.

Wynalazek Franklina był pogardzany przez Kościół, który ogłosił narzędzie jako przeciwstawne Boskiej woli. Co ciekawe społeczności religijne radziły sobie z burzami poprzez bicie w dzwony, a w XVIII wieku w samych Niemczech tragicznie zginęło 103 dzwonników. Religijny bunt na szczęście nie zatrzymał kariery piorunochronu i ten rozpowszechnił się na całym świecie.

Warto wiedzieć, że piorunochron nie był wynaleziony jedynie przez Franklina. W tym samym czasie podobne urządzenie opracował przyrodnik Václav Prokop Diviš.

Jakiego kształtu powinien być piorunochron?

Początkowo uczeni kłócili się o kształt piorunochronu i jego skuteczność działania. Jedni za idealne rozwiązania uważali drut zakończony tępo, a inni optowali za jego ostrym zakończeniem. Ostatecznie kłótnia okazała się bezpodstawna, a swoją skuteczność piorunochron zawdzięczał uziemieniu.

Piorunochron dzisiaj – co się zmieniło?

Nowoczesny piorunochron różni się tylko nieznacznie, jednak jego montaż został znacznie usprawniony. Dalej mamy do czynienia z prostą metalową konstrukcją, która łączy się z uziomem, czyli elementem umożliwiającym połączenie z gruntem. Najważniejszą rolą piorunochronu jest “złapanie” uderzenia pioruna i odprowadzenie go za pomocą przewodów do ziemi, co zapewnia bezpieczeństwo konstrukcji i chroni przed pożarem.